تعیین توان زیست پالایی گونه درختی دارتالاب (taxodium distichum l.)

تالاب­ها به عنوان یکی از باارزش ترین اکوسیستم­های طبیعی در معرض آلودگی به فلزات سنگین هستند. در سال­های اخیر تلاش­های زیادی در راستای یافتن روشی برای حذف فلزات سنگین از محیط زیست صورت گرفته است. در این راستا گیاه­پالایی، به دلایلی ازجمله تأثیر زیاد، هزینه­های کم و هماهنگی با طبیعت، با استقبال زیادی روبه­رو شده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تعیین توان و ظرفیت زیست پالایی گونه درختی دارتالاب، در محیط­های آلوده به فلزات سنگین سرب و کادمیوم، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار و 4 تیمار انجام شد. نتایج نشان داد بالاترین غلظت این فلزات در برگ، ساقه-شاخه و ریشه گیاه دارتالاب، در تیمار 150 میلی­گرم بر کیلوگرم کادمیوم و 400 میلی­گرم بر کیلوگرم سرب بوده و برای فلز کادمیوم به ترتیب 6/18،33/35 و 06/89 و فلز سرب 4/23،84/32 و 53/94 میلی­گرم ­بر کیلوگرم می­باشد. بیشترین تجمع فلزات در اندام­های زیر­زمینی گیاه بوده و میزان عناصر موردمطالعه به ترتیب در برگ، ساقه-شاخه و ریشه کاهش می­یابند که می­تواند تحرک کم این عناصر از اندام­های زیرزمینی به اندام­های هوایی را بیان کند. بر اساس نتایج حاصل می­توان بیان نمود که گونه دارتالاب در شرایط مقادیر بالای کادمیوم و سرب به خوبی مقاومت کرده و قادر به انباشت این عناصر در اندام­های مختلف خود است. این گونه با دارا بودن فاکتور انتقال کوچک­تر از یک برای تثبیت گیاهی کادمیوم و سرب مناسب بوده و در همین راستا اهمیت به کارگیری گیاه دارتالاب به­عنوان یک گیاه تجمع دهنده برای فلزات موردمطالعه پیشنهاد می­گردد.